..:: [nihil novi]

Sub Sole.


Zabawne jak często nasze życie jest pewną pętlą, czy raczej sprężyną. Pojawiają sie te same myśli, te same przemyślnia. Dzieją się podobne wydarzenia.

Poruszamy się w zamkniętych schematach. Nawet nasze marzenia są często tymi samymi sytuacjami, inaczej ujętymi lecz... bez większych zmian.

Trochę jak w szklanym labiryncie który prowadzi wzdłuż jakiegoś nieznanego wzoru. Czasami pojawia się ... skrzyżowanie. Tylko jak je odróżnić ? Skoro ściany są przejrzyste jest to niezwykle trudne.

Prawie codziennie jeździmy do pracy. I przez chwilę pomyślcie jak podobne są to przemyślenia, dziś, wczoraj podczas tej drogi... jutro.

Czasami aż boli od myślenia - w kółko.

A czasami tak lubimy.

Ostatnio zdałem sobie sprawę że przez kilka miesięcy jeździłem tuż obok starego cmentarza, pomiędzy Toruniem a Bygoszczą. Wygląda jak z książek Lovecraft'a - puste wzgórze, poprzekrzywiane stare kamienie, kuty płot. I olbrzymie, samotne martwe drzewo, dokładnie na środku. Epitafium.

Nie wiem jak mogłem tego nie zauważyć - a miejsce jest niezwykłe.
Cóż, może czasami warto się oderwać - dookoła potrafi być też pięknie. Nawet jeżeli trwa zima...